Doğuştan gelen ve genellikle yaşamın ilk üç yılında fark edilen karmaşık bir nöro – gelişimsel farklılık olan otizm belirtilerini daha geniş kitlelere anlatabilmek amacıyla Tohum Otizm Vakfı tarafından “Odaklanamayan Kampanya” hayata geçirildi.
Otizm, doğuştan gelen ve genellikle yaşamın ilk üç yılında fark edilen karmaşık bir nöro – gelişimsel farklılık. Dünyada otizmin görülme sıklığı 59 çocukta 1. Nüfusa projeksiyon yaptığımızda ülkemizde yaklaşık 1.387.580 otizmli birey olduğu ve bu durumdan etkilenen 5.550.320 aile ferdi bulunduğu tahmin ediliyor.
Odaklanamayan kampanya!
Görülme sıklığı bu kadar yüksek olan otizm belirtilerini daha geniş kitlelere anlatabilmek amacıyla Tohum Otizm Vakfı tarafından 4129Grey desteğiyle “odaklanamayan kampanya” hayata geçirildi.
Otizmli çocuklarda görülen dikkat eksikliği, dikkati yoğunlaştırma, sohbeti sürdürememe, bazı sözleri tekrar tekrar – ilişkisiz ortamlarda söyleme, konuşulan konuları dışlayıp kendi ilgi alanı olan konuya odaklanma sorunlarını temeline alan kampanya kapsamında; Milliyet Gazetesinde Ali Eyüboğlu köşesinde yazdığı yazıya,
Dream Türk TV’de Hilal Özgani ile Rengarenk
ve Radyo D’de Polat Labar’la Akşam Akşam programlarında anonslarına odaklanamayarak otizme farkındalık yaratıldı.
Erken tanı ve eğitimle, otizmli bir çocuk yeniden doğabilir!
Otizmin belirtileri en erken yaşamın ilk 6. ayında fark edilebiliyor.
Otizmin başlıca belirtileri arasında; başkalarıyla göz teması kurmamak, gözlerin bir yere takılıp kalması, ismi söylendiğinde bakmamak, sözleri tekrarlamak, parmağıyla ile istediği şeyi gösterememek, akranlarının oynadığı oyunlara ilgi göstermemek, sallanmak, çırpınmak, parmak ucunda yürümek, dönen nesnelere karşı aşırı ilgi ve takıntılı davranışlar sayılabiliyor. Aileler çocuklarında aynı yaştaki diğer akranlarından farklı davranışlar ve belirtiler gözlemliyorsa, vakit kaybetmeden otizm konusunda uzman bir psikiyatriste başvurmaları gerekiyor.
Bilimsel araştırmalar, erken tanı ve doğru bir eğitim yöntemi ile yoğun olarak eğitim alan çocukların yaklaşık yüzde 50’sinde otizmin belirtilerinin kontrol altına alınabildiğini, gelişim sağlanabildiğini, hatta bazı otizmli çocukların ergenlik yaşına geldiklerinde diğer arkadaşlarından farkı kalmadığını gösteriyor.
