ABD’de bulunan Stanford Üniversitesi Patoloji Bölümü tarafından 1998 yılında yapılan araştırmada, transplant koroner arter hastalığının nedenleri incelendi.
Araştırma kapsamında, 2 hafta boyunca standart diyet ile beslenen fareler, daha sonra iki gruba ayrılarak standart diyet ya da yüksek fruktozlu diyet ile beslendi.
ACI farelerinin kalbinden alınan dokular (homogreftler) Lewis farelerine aktarıldı. İzogreftler için ise Lewis fareleri hem verici hem de alıcı konumunda olduğu belirtildi.
Çalışmada, farelerin vücut ağırlığı her hafta ölçülürken aktarılan dokunun fonksiyonu el ile muayene edilerek değerlendirildi ve düzenli olarak kan örnekleri alındı.
Homogreft ve izogreft alan hayvanların alt grubuna streptozotosin verilerek diyabet tetiklendi.
Araştırma sonucuna göre, diyabetik homogreftlerde, diyabetik isogreftlere göre daha fazla TxCAD görüldü. Çalışmada, “TxCAD sadece verilen isogreftte görülmüş ve buradan alıcının kalbine yayılmıştır” ifadesine yer verildi.
Fruktoz ile beslemenin, açlık glukoz düzeyleri üzerine bir etkisi olmadığının belirlendiği araştırmada, toplam kolesterol, trigliserit ve insülin düzeylerinde düşük bir artışa neden olduğu kaydedildi.
Buna rağmen TxCAD oluşumunu artırıcı bir etki yapmadığının saptandığı çalıma sonucunda, istatistiksel önemi olmayan bir biçimde, belirgin olarak TxCAD gelişimine karşı koruyucu bir etki sağladığı bildirildi.
Diyabetin söz konusu olmadığı durumda fruktoz ile beslemenin TxCAD oranını değiştirmediğinin gözlendiği araştırmada, farelerde hiperinsülinemiye rastlanmadığı bilgisine yer verildi.
Sadece farelerin fruktozla beslendiği durumda hipoinsülineminin kısmen normalleştiği görülürken, bu durumun fruktoz ile beslenen diyabetli farelerde görülmediği belirtildi.
Diyabetik homogreftlerde aktarılan dokunun canlılığını sürdürmesi, diyabetik olmayan homogreftlere kıyasla daha düşük olduğu saptandı.
