Kaskatı kesilene kadar donmuş bir kadın, nasıl hayatta kaldı?

O tarihte 19 yaşında olan Jean Hilliard'ın arabası gece eve dönerken arıza yaptı. Eksi 30 santigrat derecelik bir havada, üzerinde bir kışlık mont, eldiven ve çizmelerden başka bir şey olmayan genç kız, arkadaşından yardım istemek için yola koyuldu. Bir noktada ayağı takıldı ve bilincini kaybetti.

Altı saat boyunca Hilliard soğukta baygın yattı. Havanın soğukluğu nedeniyle vücudu kaskatı donmuş bir hale geldi. Bu sırada arkadaşı Wally Nelson oradan geçerken yerde yatan Hilliard'ı fark etti. Nelson o onları “Öldüğünü sandım. Bir tahtadan daha sert, donmuştu. Burnundan birkaç baloncuk çıktığını gördüm” diyerek anlatıyor.

Nelson'ın hızlı müdahalesi olmasaydı, Hilliard hipotermiye bağlı olarak yaşamını yitirebilirdi. Hilliard arkadaşının onu bulmasıyla hayatta kaldı ve hikayesi tıp literatürünün bir parçası ve bilimsel bir merak konusu haline geldi.

Donan bir insan nasıl hayatta kalabilir?

Dondurucu soğuklarda hayatta kalmayı başaran insanların hikayeleri sıra dışı olsa da çok nadir değil.

Aşırı hipoterminin kesin ölümle sonuçlanmadığının farkına varılması, başlı başına bir tedavinin temeli haline gelmiş durumda. Kontrollü koşullar altında, vücut ısısını düşürmek metabolizmayı yavaşlatabilir ve vücudun oksijene olan doymak bilmez açlığını azaltabilir.

Tıbbi alanlarda ya da nadiren başka yerlerde, soğutulmuş bir vücut, bir süreliğine de olsa düşük nabızla başa çıkabilir…

Hilliard’ı tedavi eden doktor George Sather, “Vücudu soğuktu. Tamamen katıydı. Tıpkı derin dondurucudan çıkmış bir et parçası gibiydi” diyerek o geceyi anlatıyor.

Buna rağmen sadece birkaç saat içinde, ısıtıcı pedlerle ısıtılan Hilliard'ın vücudu sağlıklı durumuna geri döndü. Öğlene doğru konuşmaya başladı ve birkaç su toplamış ayak parmağından başka bir sorunu olmayan Hilliard, kısa süre sonra taburcu edildi ve normal hayatına devam etti.

Biyolojik düzeyde bu nasıl mümkün olabiliyor?

Su, birçok maddenin aksine, katı haldeyken sıvı halde olduğundan daha büyük bir hacim kaplar. Donma sırasında meydana gelen bu genişleme, soğukta kalan vücut dokuları için zararlıdır. Sıvılar, bulundukları yapıları yırtma noktasına kadar şişme riski taşır. Oluşan buz kristaller iğneye benzeyen parçalarıyla hücre zarlarını delebilir.

Çeşitli hayvanlar, donma koşullarında keskin, genişleyen buz kristallerinin tehlikeleriyle başa çıkmak için bazı şık adaptasyonlar geliştirmiştir. Örneğin Antarktika kara yüzgeçli buz balığı olarak bilinen derin deniz balıkları, bir tür doğal antifriz olarak glikoproteinler üretir.

Dış gözlemlerden başka bir veri olmadığı için, o gece Hilliard'ın vücudunun donmaya nasıl dayandığını kesin olarak söylemek zor.  Çok daha önemli bir soru ise bu durumda 'dondurulmanın' tam olarak ne anlama geldiği. Düşük olmasına rağmen, Hilliard'ın çekirdek vücut sıcaklığının hala donma noktasının çok üzerinde olduğu bildirildi.

Hilliard'ın vücudunun katılaşmış gibi hissetmesi, şiddetli hipoterminin yaygın bir işareti. Çünkü kas sertliği o kadar artar ki, bu durum ölü bir bedende meydana gelen sertleşme olan Rigor Mortis'e bile benzeyebilir.

Vücut yüzeyinin soğuk ve beyaz olması, gözlerinin camsı ve katı görünmesi dahi şaşırtıcı olmayabilir. Vücut böyle bir durumda organların çalışmasını sağlamak için deri altındaki kan damarlarına giden kanalları kapatır. Bu da vücudun kül rengi görünmesine ve dokunulduğunda dikkat çekici derecede soğuk kalmasına neden olur.

Olaya ilişkin şaşırtıcı birkaç anlatı dışında pek veri yok. Hilliard'ın onu koruyan bir farklılığa sahip olup olmadığı net değil. Ancak şanslı olduğuna şüphe yok.