Kaleciler dünyayı herkesten farklı görüyor!

İrlanda'dan bir grup araştırmacı; 20 profesyonel kaleci, 20 profesyonel futbolcu (kaleci olmayan) ve hiç futbol oynamayan 20 kişinin de bulunduğu 60 kişilik bir grupla çalıştı.

Dublin Şehir Üniversitesi'nden davranışsal sinirbilimci ve eski profesyonel kaleci Michael Quinn, “Diğer futbolcuların aksine, kalecilerin sınırlı veya eksik duyusal bilgilere dayanarak binlerce çok hızlı karar vermesi gerekiyor. Bu durum bizi kalecilerin farklı duyulardan gelen bilgileri birleştirme konusunda gelişmiş bir kapasiteye sahip olacağını öngörmeye itti. Yaptığımız çalışmadan elde ettiğimiz sonuçlar, bu hipotezi doğruladı” diye konuştu.

Çalışma kapsamındaki testler, çalışmaya katılanların duyularından gelen bilgileri ne kadar hızlı işleyip bütünleştirebildiklerini (teknik olarak, zamansal bağlanma penceresini) test etmek için yapıldı. Her testte bir ya da iki flaş (görsel uyaran) gösterildi ve bunlara bir, iki bip sesi (işitsel uyaran) eşlik etti ya da hiçbir ses verilmedi.

Bir flaş ve iki bip sesi ile yapılan testte, çoğu insan iki flaş gördüğünü düşündü, bu da görsel ve işitsel uyaranların entegrasyonunun etkilerinin ters çalıştığını gösterdi. Uyaranlar arasındaki süre arttıkça hata daha az yapıldı ve bu da zamansal bağlanma penceresini ölçmeye olanak tanıdı.

Kaleciler, bariz şekilde daha iyi performans gösterdi

Kaleciler, kaleci olmayan futbolculara ve futbol oynamayanlara kıyasla belirgin bir şekilde daha kısa bir zamansal bağlanma penceresine sahipti. Bu da daha verimli çoklu duyusal işlemeyi gösteriyor. Yani kaleciler görsel ve işitsel ipuçlarının zamanlamasını daha kesin ve hızlı bir şekilde tahmin edebiliyor.

Dahası, kaleciler görsel ve işitsel uyaranlar arasında daha az etkileşim gösterdi. Bu da duyusal sinyalleri ayırma olasılıklarının daha yüksek olduğunu düşündürüyor. Bir sonraki soru, bu üstün çoklu duyusal işlemenin bu kişilerin kaleci olmalarını sağlayan bir becerileri mi, yoksa kaleci pozisyonunda oynamalarının bir sonucu mu olduğu.

Dublin Şehir Üniversitesi'nden psikolog olan David McGovern, “Kalecilerde gözlemlenen daha kısa zamansal bağlanma penceresi, kalecilerin erken yaşlardan itibaren katıldıkları sıkı eğitimden kaynaklanıyor olabilir mi? Ya da çoklu duyusal işlemedeki bu farklılıklar, genç oyuncuları kalecilik pozisyonuna çeken içsel, doğal bir yeteneği yansıtıyor olabilir mi?” diyerek bu önemli soruyu ortaya attı.

Araştırmadan elde edilen sonuçlar Current Biology dergisinde yayınlandı.