Klasik müzik konserine gitmek insanları bakın nasıl etkiliyor!

Birlikte müzik dinleyenler, kollektif deneyimin bir sonucu olarak birbirleriyle güçlü bir bağlantı hissettiğini söyler. Yeni bir araştırma da bu hissi teyit eden sonuçlara ulaştı…

Yeni çalışmada dışa dönüklük gibi kişilik özellikleri daha yüksek bireylerin senkronize olma olasılığı daha yüksekken, nevrotik eğilimleri olanların çevreleri ile senkronize olma olasılığının daha düşük olduğu görüldü.

Deneysel Konser Araştırması projesinin bir parçası olan araştırmanın başındaki isim olan, Bern Üniversitesi’nden psikolog Wolfgang Tschacher AFP'ye yaptığı açıklamada, “Estetik deneyimler, sanata ve müziğe nasıl tepki verdiğiniz gibi çok soyut şeylerden bahsettiğimizde, beden her zaman dahil oluyor” dedi.

Zihnin sadece bedenle bağlantılı olmadığı, aynı zamanda bedenin zihni etkilediği fikrini yansıtan bu teori "somutlaştırılmış biliş" olarak tanımlanıyor. Bu, bilimsel camiada tartışılan bir konu.

Tschacher ve ekip arkadaşları bunu araştırmak için üç klasik konserde 132 izleyiciyi gözlemledi.

Araştırma nasıl yapıldı?

Üç konserde de aynı yaylı çalgılar beşlisi parçaları çalındı, bunlar Ludwig van Beethoven'ın "Op. 104 Do minör", Johannes Brahms'ın "Op. 111 Sol majör" ve çağdaş besteci Brett Dean'in "Epitaphs" adlı eserleriydi.

Yazarlar, konserden önce kişilikleri, performanstan keyif alıp almadıkları ve sonrasında ruh halleri hakkında anket dolduran katılımcıları izlemek için kafa üstü kameraları ve giyilebilir sensörleri kullandı.

Genel olarak, çeşitli ölçümlerde istatistiksel olarak anlamlı senkronizasyonlar tespit edildi. Bunlardan bir tanesi aynı müzikal pasajlar sırasında insanların nabzının daha hızlı veya daha yavaş atmasıydı.

Cilt iletkenliği seviyelerinde de senkronizasyon olduğu görüldü. Deri iletkenliği vücudun “kaç ya da savaş” tepkisiyle yakından ilişkilidir. Yüksek olduğunda bir uyarılma durumuna işaret eder ve ciltteki tüylerin diken diken olmasıyla bağlantılı olabileceği düşünülür. Cilt iletkenliği düşük olduğunda ise insanlar rahat durumdadır.

Kameralar vücut hareketlerinin hizalanmasını bile yakaladı. Yazarlar tüm konserlerdeki izleyicilerin loş ışıkta ve pandemi nedeniyle seyrek oturması nedeniyle bunun daha da önemli olduğunun altını çizdi. Bununla birlikte, insanların nefes alma hızları aynı hızda olsa da, aynı anda nefes alıp vermediler.

Müziğin gücü!

Beklenebileceği gibi, kişilik tipleri "yeni deneyimlere açıklık" ve "uyumluluk" gösteren kişiler başkalarıyla senkronize olmaya daha yatkındı.

Korkulu davranışlara, bir şeylerden kaçmaya, daha depresif olmaya eğilimli kişileri tanımlayan nevrotiklik özelliği fazla olanların ise senkronize olma olasılığının daha düşük olduğu görüldü. İlginç bir şekilde dışa dönük karaktere sahip olanlar için de aynı durum geçerli. Bunun muhtemel açıklaması,  dışa dönük kişilerin müziğe daha az odaklanması.

Tschacher'e göre bulgular "somutlaştırılmış biliş" teorisi lehine daha fazla kanıt oluşturuyor ve aynı zamanda halka açık geçit törenlerinin veya askeri yürüyüşlerin neden katılımcılar arasında uyum sağlamaya yardımcı olduğunu açıklamaya yardımcı oluyor.

Araştırmadan elde edilen sonuçlar Scientific Reports dergisinde yayınlandı.