Mısır kimyasalları buğday verimini artırıyor

Bern Üniversitesi'nden araştırmacılar mısır kökleri tarafından salgılanan bazı kimyasalların toprağın kalitesi üzerinde olumlu bir etkiye sahip olduğunu ve bu sayede aynı bölgeye ekilen buğdayın verimini artırabileceğini gösteren saha deneyleri gerçekleştirdiler. Benzoksazinoidler olarak bilinen bu kimyasallar, topraktaki mikroorganizmaların bileşimini etkiliyor, bu etki de o topraktaki bitkilerin büyümesine yansıyor.

Çalışmada benzoksazinoidlerin toprağa salgılanmasının aynı toprağa ekilen buğdayın çimlenmesini, büyümesini ve verimini artırdığı bulundu. Çalışma bitki ve toprak arasındaki buna benzer etkileşimlerin ek gübreler veya böcek ilaçlarına gerek duyulmadan tahıl üretiminin daha sürdürülebilir hale getirilmesine katkıda bulunabileceğini gösterdi.

Mısır kimyasalları buğday veriminde %4 artış sağladı

Çalışma zararlı istilasında bir azalma ile buğday veriminde %4'lük bir artış görüldüğünü ortaya koydu. Yüzde 4'lük artış ilk etapta kulağa çok önemli gelmese de, buğday verimini ek girdiler olmadan artırma bağlamında büyük değer taşıyor. Araştırma çeşitliliğe özgü rotasyonlar yoluyla ürün verimini artırmak için özel bitki bileşikleri kullanılmasının potansiyelini gösteriyor.

Araştırmacılar ayrıca toprak özelliklerinin bu bitki-toprak etkileşimini nasıl etkilediğini de araştırdılar. Daha heterojen alanlarda saha deneyleri yürüten bilim insanları, benzoksazinoidlerin buğday büyümesi ve direnci üzerindeki etkisinin toprak kimyası ve mikroorganizma çeşitliliğinin bir bireşimine bağlı olduğunu buldular. Farklı toprak türleri üzerindeki bu etkileri anlamak, sürdürülebilir tarım uygulamalarının gelecekte uygulanması için önem arz ediyor.

Sürdürülebilir tarım için pratik uygulamalar geliştirilecek

Çalışmanın bulguları mahsul verimini ve toprak kalitesini iyileştirmek için bitkiler tarafından salınan doğal kimyasalların kullanılması için yeni olanaklar sunuyor. Çiftçiler bitkiler ve toprak mikroorganizmaları arasındaki etkileşimlerden yararlanarak, harici girdilere olan ihtiyacı azaltırken potansiyel olarak tarımsal verimi artırabilir. Araştırmacılar bu etkilerin arkasındaki mekanizmaları tam olarak anlamak ve sürdürülebilir tarım için pratik uygulamalar geliştirmek için daha fazla çalışma yürütülmesi gerektiğini de ekliyor. Çalışmanın detayları eLife dergisinde yer alıyor.