Dünyanın ilk yapay et ve süt hammaddesi fabrikası açılıyor!

Multus’un bu yılın sonuna doğru açacağı tesis türünün ilk örneği. Peki firmanın amacı ne? Laboratuvar ortamında hücre bazlı et üretmek isteyenler neden gerekli hammaddeyi bünyesinde üretmek yerine, başka bir yerden almalı?

Multus Biotechnology Mandi Ventures ve bunun yanında SOSV, Big Idea Ventures, SynBioVen ve Asahi Kasei’den yatırım almayı başaran bir start-up.

İngiltere merkezli Multus Biotechnology, Londra’da gıdaya uygun “yetiştirme ortamı” (İng. Growth medya) üreteceği, türünün ilk örneği bir tesis açmayı hedefliyor. Firmanın amacı yapay et (laboratuvarda üretilen kültür eti) endüstrisinin ticari olarak büyümesini hızlandırmak.

Yapay et hammaddesine “özgün” bir yaklaşım

Firma yetkililerine göre “yetiştirme ortamı” bu sektörde üretim maliyetini yukarı taşıyan ana unsur. Buradaki maliyet, ölçek büyütme ve ticarileşmenin mümkün olmayacağı kadar yüksek. Firma da “yetiştirme ortamı” üreterek bu soruna bir çözüm bulmayı hedefliyor.

Multus’un çözümü ise fetal sığır serumu (FBS) ikamesi. İlk ürünleri olan Proliferum M, serum içermiyor.

Geliştirilen çözüm müşteri denemelerinde memeli, kuş ve deniz ürünlerinin farklı hücre tiplerinde iyi sonuç verdi. Bunlara, süt ürünü ve deri üretiminde kullanılan hücreler de dahildi.

“Yetiştirme ortamı” neden dışarıdan alınmalı?

Yapay et üreten birçok firma, yetiştirme ortamını de kendi bünyesinde üretiyor. Bu sayede üretim üzerinde tamamen kontrol sahibi oluyor. Yetiştirme ortamının üretim sırasında optimizasyonu arttırması da yeni gelişen “hücre bazlı tarım” sektöründe rekabet avantajı sağlıyor. Peki böyle bir ortamda firmalar hangi motivasyon ile bu ham maddeyi dışarıdan, 3. parti bir kaynaktan temin etmeli?

Multus’a göre yetiştirme ortamını aynı çatı altında geliştirmek karmaşık, pahalı ve vakit alan bir süreç. Firma yetkilileri, sürecin maliyetini ve süresini azaltmak isteyen firmaların bu amaçla özel çözüm sağlayıcılara yönelmesi şeklinde bir eğilim gördüklerini ifade ediyor. Bu sayede kendi bünyelerindeki yetiştirme ortamı üretimi yerine, doğrudan kendi son ürünlerine, bunların maliyet ve kalite anlamında optimize edilmesine odaklanabiliyor.