Bilim insanları, aşırı yeme davranışını engelleyebilecek özel sinir yollarını tanımladı. Bu keşif, aşırı yemenin nörolojik temelini daha net görmeye yardımcı olacak.
Çalışma Biological Psychiatry dergisinde yayınlandı.
Araştırmacılar, dopamin nöronlarına bağlı ve bu nöronları harekete geçiren bir grup serotonin nöronunu tanımladıkları çalışmayı değerlendirdi.
Araştırma ekibinin başında Baylor Üniversitesi’de pediyatri doçenti olan Dr. Yong Xu vardı.
Dr. Xu ve ekibi, serotonin 2C reseptörünü ve aşırı yemeyi bastırmadaki rolünü tanımlamayı başardı.
Aşırı yeme davranışı
Aşırı yeme davranışı, kısa bir zamanda yüksek miktarda gıda tüketmek olarak tanımlanıyor ve bulimi gibi diğer yeme bozukluklarına zemin hazırlayabiliyor.
İngiltere’de yeme bozukluğu hayır kuruluşu olarak faaliyet gösteren Beat tarafından hazırlatılan bir rapora göre, İngiltere’de 750.000 birey yeme bozukluğundan etkileniyor.
İngiltere’nin Sağlık ve Bakım Mükemmeliyeti Ulusal Enstitüsü kurumu, yeme bozukluğundan etkilenenlerin yaklaşık %11’inin erkek olduğunu tahmin ediyor.
Araştırma detayları
Beyindeki 5-hidroksitriptamin (5-HT) sinyalinin bozulmasının, yeme bozukluğunun başlamasını tetikleyen neden olabileceği düşünülüyor.
Yeme bozukluğu olan bireylerin beynindeki 5-HT alımının yüksek olduğu ve 5-HT içeriğinin düştüğü belirlendi.
Araştırmada fareler rastgele ayrıldı ve farklı diyetler uygulandı.
Elde edilen sonuçları yorumlayan Xu, “İnsanlarla yapılan literatür çalışmalarına göre, beyindeki serotonin veya dopamin sisteminin bozulması, aşırı yeme davranışı benzeri sorunlarla ilişkili olabilir. Buna karşın, mekanistik olarak, bu sistemin davranışı nasıl etkilediğini gösteren doğrudan bir kanıt bulunmuyor.” şeklinde konuştu.
Önceki hayvan çalışmaları
Önceden yapılan çalışmalarda, merkez dopamin sistemi aşırı yemeyle ilişkilendiriliyordu. Aşırı miktarda sakkaroz tüketen farelerin beyninde yüksek dopamin salgısı olduğu belirlenmişti. Bu durumla ilgili beyin bölgesinin uyarılması, farelerdeki aşırı yeme davranışını önlemişti.
Önceden yapılan çalışmalarla birlikte bu yeni çalışma, dopamin nöronlarının aşırı yeme patofizyolojisi ve tedavisi üzerindeki potansiyel bir rolü olduğunu gösteriyor.
